گوجه فرنگی

گوجه‌فرنگی دارای انواع متنوعی است مانند سرخ‌ یا زردرنگ، مینیاتوری (گیلاسی)، آلوشکل (گوجه برقانی) و گوجه‌فرنگی بزرگ (به‌قطر 10 سانتی‌متر یا بیشتر) است. بیشترین کشت گوجه‌فرنگی در ایران در استان‌های بوشهر و خراسان انجام می‌شود. از خرید گوجه‌فرنگی نرم و پلاسیده خودداری کنید. برای رسیده‌شدن گوجه‌فرنگی کال، آن‌ها را درون سبد چیده و کنار پنجره قرار دهید. فصل گوجه‌فرنگی تابستان است.

آماده‌سازی و موارد مصرف: برای گرفتن پوست گوجه‌فرنگی می‌توانید آن را شوک حرارتی (بلانچ) داده، سپس پوست آن را به‌راحتی بگیرید. گوجه‌فرنگی امروزه در سراسر جهان به‌شیوه‌های مختلف، به‌صورت خام در انواع سالاد، به‌صورت پخته برای تهیه انواع غذا، سوپ، سس، رُب، خورش و از آبِ آن برای تهیه برخی نوشیدنی‌ها استفاده می‌شود. گوجه‌فرنگی در غذاهای مدیترانه‌ای به‌خصوص در ایتالیا استفاده فراوانی دارد و از مواد اولیه اصلی برای تهیه پیتزا و سس برای پاستا است.
خشک‌کردن: استفاده از گوجه آلویی که گوشت‌دار، سفت و درصد آب آن نسبت به سایر انواع آن کمتر است، برای خشک‌کردن انتخاب مناسب‌تری است. پس از ورقه‌ای خردکردن گوجه‌فرنگی‌ها، آن‌ها را در سینی بچینید و دو تا سه روز در مقابل آفتاب قرار دهید تا خشک شوند. خشک‌شده آن را می‌توان در آسیاب ریخته و پودر کنید یا در روغن زیتون به‌همراه سیر له‌شده نگهداری کنید.

هماهنگی طعم: در کنار پنیر پارمزان و موتزارلا، ریحان، سیر، موسیر، پیاز، زیتون، سرکه بالزامیک، اورگانو، آویشن و مرزنجوش انتخاب مناسبی است.